czwartek, 2 kwietnia 2015

Kiera Cass - Rywalki

Wydawnictwo: Jaguar
Liczba stron: 336
Cena wydawnicza: 37,90zł

Najpierw kilka zdjęć, by lepiej zapoznać się z tę pozycją:



O czym jest książka? Rywalki opowiadają historię nastoletniej Ami Singer, pochodzącej z rodziny Piątek. Hierarchia społeczna w dystopijnym państwie o nazwie Illea może przypominać indyjskie kasty, z których w przeważającej części przypadków, nie ma ucieczki. Stąd też główna bohaterka musi zmagać się z biedą i głodem, nieporównywalnymi jednak do warunków życia jej sekretnego chłopaka Aspena, będącego Szóstką. Sytuację diametralnie odwracają zbliżające się Eliminacje, do których zgłoszenia dziewczyna zostaje zmuszona przez rodzinę i ukochanego. Ku radości najbliższych i rozpaczy Ami, dostaje się ona do kręgu 35 wybranych kandydatek na żonę dla księcia Illei, Maxona. Rozpoczyna się niezłomna rywalizacja o serce następcy tronu i/lub jego koronę. Czy jednak America włącza się w tę grę? Czy może woli przy najbliższej okazji powrócić do rodzinnej prowincji i starać się o przekonanie Aspena do ślubu, na który ten nie chce się zgodzić z powodu braku pieniędzy na utrzymanie urodziny? Tak mniej więcej prezentuje się fabuła opisana w powieści. (Przepraszam za tak długi opis, ale trudno wyjaśnić początek tej historii bez wdawania się w z szczegóły :c)



Wygląd: Nie oceniaj książki po okładce, nie oceniaj książki po okładce... Oj, to przysłowie na pewno się książek nie tyczy. Wystarczy zobaczyć okładkę powieści Kiery Cass! Jedno spojrzenie i już czuję na sobie ten aksamitny materiał, atłasowe falbanki układające się w rozkloszowaną, falującą, przy każdym drobnym kroczku, spódnicę. Tyle wystarczy, by chcieć zagłębić się w ten magiczny, baśniowy świat. (Choć oczywiście taki jest tylko na pozór). Odcienie błękitu, lazuru wydają się dostojne, luksusowe, wręcz królewskie - idealnie łączące się z tematyką. Również po otworzeniu pozycji, naszym oczom ukaże się elegancka czcionka, nie za mała do czytania i nie za duża, by na jednej stronie mieściły się zaledwie dwa zdania. Tak! Są też skrzydełka! A na nich dokładniejszy zarys fabuły, fragment samego tekstu oraz błyszcząca, jakby wysadzana tysiącem maleńkich diamencików, tiara. Także ogromny plus za szatę graficzną! + Książka sama w sobie jest tak miła w dotyku (kto ma na pewno wie, o czym mówię), że aż ma się ochotę ją przytulać i przytulać... 

Pomysł: Mnie, na pierwszy rzut oka, Rywalki kojarzą się z Igrzyskami Śmierci. Tematyka dystopii, rywalizacja o wyjście z dotychczasowej grupy społecznej, o zwiększenie znaczenia wśród innych. Tam Głodowe Igrzyska, tu Rywalizacje. Schemat podobny. Ale... Nie do końca. Na pewno w powieści Susanne Collins gra jest znacznie brutalniejsza. U Kiery Cass dziewczyny nie walczą ze sobą na śmierć i życie. Co, moim zdaniem, sprawia, że opowiedziana historia jest bardziej subtelna, delikatna. To nie zmienia faktu iż, wykreowany świat, Illea, pełna niesprawiedliwości i okrucieństwa, ukazuje brutalną rzeczywistość, z którą boryka się ponad połowa mieszkańców. Tyle ogółem. Ograniczmy się teraz do pałacu, gdzie rozgrywa się większa część historii. Wszystko tam jest dopracowane: nazwy pomieszczeń, orientacyjne położenie poszczególnych komnat.. wszystko ma swoje miejsce. Także wykluczanie kolejnych 'zawodniczek' zawsze kryje za sobą jakiś powód, w pewien sposób buduje napięcie - coraz bliżej do mety. Mamy więc do czynienia z opowieścią przemyślaną, konkretną i bardzo wciągającą.


Bohaterowie: Na logikę, powinnam zacząć od Amy. Powiem tyle: trzy razy na tak! No, może dwa i pół. Uwielbiam postaci, które nie użalają się nad sobą, nie rozpamiętują żalów z przeszłości, które nad każdą decyzją debatują godzinami, bo boją się zaryzykować. Z kim w takim razie spotykamy się w Rywalkach? Z młodą, odważną dziewczyną, stawiającą sobie na pierwszym miejscu dobro głodującej rodziny. Fakt, jak większość bohaterek młodzieżowych tytułów, miewa momenty rozterek miłosnych, tęsknot za ukochanym Aspenem i tak dalej, i tak dalej. No, ale można jej to wybaczyć. Naprawdę. Przypomina mi nieco Kelsey z 'Klątwy tygrysa' (Ktoś może czytał?) - uparta, czasem sarkastyczna, inna niż pozostałe kandydatki. Zjednuje sobie ludzi, zjednuje sobie koleżanki, zjednuje sobie także księcia Maxona. A będąc już przy nim.. od razu zaliczyłam go do 10 ulubionych bohaterów! Ileż w nim wdzięku, takiej niepewności, a z razem stanowczości i męstwa. Nawet w tej stanowczości jest wdzięk! A we wdzięku stanowczość! Choć początkowo America przedstawia go jako płytkiego, pysznego gbura, dążącego jedynie do sławy i jak największego prestiżu, już przy pierwszym spotkaniu z nim, ocena ta zmienia się wręcz o 180 stopni. I wraz z rozwojem akcji, niczym fale na Oceanie Spokojnym, będzie ulegać poprawie bądź pogorszeniu. W tym jest cały urok! I chyba już do końca pozostanę Team Maxon (a przynajmniej tak było przez całą pierwszą część trylogii). Teraz tak minimalnie o pozostałych: Aspen jest w porządku, choć nie mogę sobie pozwolić na głębsze uczucia do tej postaci ze względu na mą miłość do księcia. Mimo rozumienia pobudek jakie nim kierują, nie mogę pogodzić się z faktem, iż brutalnie podeptał uczucia Ami. Uwielbiam May i jej optymistyczne, ekstrawertyczne podejście do życia. I jeszcze tatę Americi, przedstawionego jako ciepłego, empatycznego człowieka, uważającego dobro córki za najwyższą wartość.

Fabuła: Trudno oceniać fabułę, nie mogąc pisać o czym jest (a nie chcę tego robić, by nie streścić Wam całej książki). Ograniczę się do kilku, najważniejszych moim zdaniem, aspektów. Początek, czyli przed Eliminacjami. Rozwinięcie następuję raczej powoli, możemy spokojnie wciągać się w historię, poznawać rodzinę Americi, jej sytuację. Bez problemu dostrzegamy diametralną zmianę w życiu głównej bohaterki, już chwilę po ogłoszeniu wyników wstępnych wyborów. Warta uwagi, jest stałość dziewczyny: wierność ideałom i poglądom, skromność i życie zgodne z wartościami, którymi wyniosła z rodzinnego domu.
Będąc w pałacu, czekałam głównie na spotkania Ami i Maxona. Były to moje ulubione momenty: zalążki budowania się prawdziwej przyjaźni (ciągnięcie się za ucho ^^), więzi dwojga ludzi, tak różnych, odmiennych od siebie. Oczywiście, nie raz chciałabym znaleźć się nocą, w ogrodzie, z obejmującym mnie księciem.. Ach, od razu zapomniałabym o Aspenie. Ale ja mam słaby charakter... Dalej.. O! Ataki rebeliantów - odskocznia od dworskiego życia, etykiety i dostojeństwa. Wprowadzały do akcji pewien rodzaj.. niepewności, gdyż nie było wiadomo, jak skończy się kolejny napad na królewską rezydencję. Na koniec, wspomnę jeszcze o relacjach między tytułowymi rywalkami. Kojarzyły się mi z klasą: 35 dziewczyn, z których każda jest inna, pochodzi z innej rodziny, inaczej wychowywana, mająca inne ambicje i cel. Celeste, Kriss, Tina, Marlee, Amy. To jedynie kilka z nich, a jak wiele je różniło. Znalezienie się nagle ich wszystkich pod jednym dachem doprowadzało do wielu zawirowań: czasem zabawnych, przyjemnych, ale także przykrych czy oszałamiających. I choć niektóre nie miały oddźwięku na główny wątek, sprawiały, że życie w pałacu zdawało się być znacznie ciekawsze i.. żywsze.

Do końca.. pozycja spodoba się na pewno wszystkim fankom powieści romantycznych, wątków przepełnionych miłością, nie do końca zawsze udaną i szczęśliwą. Także zwolenniczki dystopii nie będą rozczarowane. Książka napisana prostym językiem, bez zbędnych opisów (nie mam pojęcia, czemu wcześniej tego nie napisałam :o), bez wątpienia będzie przyjemną odskocznią od szarej rzeczywistości i doskonale sprawdzi się przy chwili relaksu. Warto dać jej szansę, nawet, jeśli nie jesteśmy do końca przekonani. A jej popularność nie ma tu nic do rzeczy, a wręcz jest uzasadniona: to pomysłowa, młodzieżowa lektura, zachęcająca wyglądem jak i treścią do bliższego poznania jej niezwykłego świata.

19 komentarzy:

  1. Przeczytałam, ale do kolejnych tomów nie jestem do końca przekonana...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Póki co zaczęłam czytać Elitę i po pierwszych 40 stronach jest ok. Niedługo postaram się ją zrecenzować na blogu :)

      Usuń
  2. Kocham tą książkę ! <3
    http://kacik-czytelnika.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie miałam jeszcze szansy, by przeczytać tej książki, ale z pewnością to zmienię :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Jestem jedną z niewielu osób, którym okładka się nie podoba. Nie wiem, co jest w niej takiego, ale po prostu mi się nie podoba. Książki nie czytałam, ale nie wiem, czy się za nią zabiorę. Odstręcza mnie trochę jej popularność. Po prostu już tak mam, że mainstreamowe książki nie wydają się być ciekawe. Może się jednak przekonam po przeczytaniu kolejnych pozytywnych recenzji "Rywalek". :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Pierwsza część mnie urzekła, ale druga... Autorka strasznie poprowadziła tę historię.

    OdpowiedzUsuń
  6. bardzo ciekawy blog. nie słyszałam o tej książce, może dlatego że niewiele czytam.ale może się skuszę. pozdrawiam

    daryyl.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Skuszę się na tę książkę :)
    Zapraszam do siebie: http://blade-niebo.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Słyszałam o tej książce sporo dobrego, niestety ja nie przepadam za wątkami miłosnymi, a okładka książki faktycznie jest przepiękna!
    również obserwuję :)
    http://larysa-de-villiers.blogspot.com [klik]

    OdpowiedzUsuń


  9. hej nominuję Cię do Liebster Blog Award
    www.zakladkaa.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  10. No.... brzmi bardzo ciekawie. Też nie lubię bohaterek użalających się nad sobą :)
    Zapraszam! zuzu-zuzannaxx.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  11. Po książkę raczej nie sięgnę, aczkolwiek ciekawie napisana recenzja. :)

    http://zaslodkakawa.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. Czytałam wszystkie części! Teraz czekam na czwartą część o córce Ameriki!!!
    Zapraszam do mnie: Sue McClaw - KLIK

    OdpowiedzUsuń
  13. Ciekawa recenzja tej książki niestety nie czytałem ale myślę że kiedyś ją przeczytam :D
    niebioeski.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. Mam w planach kupić ją w najbliższym czasie. Mam nadzieje że i mi się spodoba. Po opisie i Twojej recenzji sądzę że tak:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Musi Ci się spodobać, bo to jest naprawdę NIEZWYKŁA lektura. W każdym tego słowa znaczeniu ^^

      Usuń
  15. Nie wiem co ty w sobie masz dziewczyno, ale Twoje recenzje są FANTASTYCZNE ♥ Piszesz je w taki luźny, ciekawy i interesujący sposób :) Na pewno będę częstym gościem na Twoim blogu ;3
    A propo książki ;> Przeczytałam 3 części i teraz czekam na 6. maja, kiedy to wyjdzie 4. część. Całą tę serię kocham ♥ Nie potrafię wytłumaczyć dlaczego, po prostu jest rewelacyjna i tyle xD

    NeverAfter

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O jejku, dziękuję, jest mi bardzo miło :)
      I oczywiście zapraszam do wpadania jak najczęściej ^^

      Ja właśnie oczekuję na 'Jedyną', która ma do mnie przyjść już niebawem i, szczerze powiem, że nie mogę się doczekać, aż w końcu dostanę ją w swoje łapki ^^
      6 maja? Wydawało mi się, że gdzieś była mowa o 13., ale.. im wcześniej, tym w sumie lepiej. Intryguje mnie jak autorka wykreuje córkę Americi i Maxona ^^

      Usuń

░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░

Będzie mi bardzo miło, jeśli skomentujesz ten post.
Proszę, byś wcześniej jednak go przeczytał/a bądź przynajmniej przewertował/a wzrokiem. :)

Zależy mi na szczerych opiniach, pytaniach, wątpliwościach i komentarzach. Możesz zostawić link swojego bloga - ale przede wszystkim przekaż mi swoją, wartościową ocenę.

Nie masz pomysłu na ciekawy komentarz? Napisz:
→ czy czytałeś/aś książki, o których piszę w poście?
→ czy owe lektury Ci się spodobały?
→ czy masz ochotę je przeczytać?
→ czy podoba Ci się pomysł na post?
→ czy przyjemnie czytało Ci się napisany przeze mnie tekst?
→ czy masz inny pomysł na post, który by Cię zaciekawił?
→ co będziesz czytał/a w najbliższym czasie? (albo co czytasz teraz?)
→ jak Ci mija dzień? :)
→ co słychać na Twoim blogu?



Z góry dziękuję za każde zdanie - dzięki nim mam szansę pracować nad swoimi!

░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░